بررسی عوارض سیستم ادراری در94 بیمار مبتلا به انواع اسپاینال دیس رافیسم

سابقه و هدف: شایع ترین علت مثانه نوروژنیک در اطفال، اسپاینال دیس رافیسم مادرزادی و میلومننگوسل به عنوان شایع ترین شکل این ضایعات، در بیش از 90% موارد با مثانه نوروژنیک همراه است. با توجه به پیامدهای وخیم این بیماری و شیوع بالای عوارض سیستم ادراری این بیماران در دنیا و عدم وجود مطالعات قبلی در این زمینه در کشور، ما نیز بیماران مبتلا به انواع اسپاینال دیس رافیسم مراجعه کننده به بیمارستان شهید لبافی نژاد و بیمارستان مفید بین سال های 1378 تا 1384 را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها: این تحقیق با ارزیابی داده های موجود در پرونده 94 بیمار مبتلا به انواع اسپاینال دیس رافیسم مانند نوع اسپاینال دیس رافیسم، سابقه پیلونفریت، ریفلاکس ادراری، آسیب کلیوی، بی اختیاری ادرار، یافته های پاراکلینیک، نوع درمان و سرانجام بیماری و ثبت در یک فرم اطلاعاتی صورت گرفت و یافته ها با آماره توصیفی- تحلیلی ارائه شد. یافته ها: 68 بیمار (3/72%) سابقه حداقل یک اپیزود پیلونفریت داشتند و هیدرونفروز در 1/34%، ریفلاکس ادراری در 1/35%، آتروفی کلیه در9/13% و نارسایی کلیه در 2/3% بیماران وجود داشت. هم چنین، 47 بیمار (77%) از 61 بیمار با سن 4 سال یا بالاتر دچار بی اختیاری ادرار بوده و 17% بیماران نیز برای بررسی عملکرد سیستم ادراری تحتانی تحت آزمون های یورودینامیک قرار گرفتند. 76 بیمار (9/80%) دارای یافته های پاراکلینیک به نفع وجود مثانه نوروژنیک بودند که 2/59% آنان تحت درمان های طبی (CIC، داروهای آنتی کولینرژیک و یا هردو) برای بهبود عوارض این اختلال قرار گرفتند؛ سن این بیماران در زمان شروع درمان طبی 4/4± 8/4 سال بود. از طرفی، در 1/35% بیماران نیز جراحی سیستوپلاستی انجام شد. هم چنین 9 بیمار (6/9%) تحت جراحی آنتی ریفلاکس قرار گرفتند که 7 بیمار بدون اصلاح علت زمینه ای ریفلاکس جراحی شده ولی ریفلاکس ادراری در 6 بیمار از 7 بیمار مذکور عود کرد. نتیجه گیری: به نظر می رسد آزمون های یورودینامیک دقیق ترین وسیله ارزیابی عملکرد سیستم ادراری تحتانی است و انجام این آزمون ها در دوره نوزادی یا شیرخوارگی جهت تشخیص اختلال عملکرد ادراری و تعیین مناسب ترین مدیریت درمانی در بیماران مبتلا به اسپاینال دیس رافسیم بسیار سودمند می باشد. ضمناً، عدم درمان علت زمینه ای ریفلاکس ادراری ثانویه، شانس موفقیت هر گونه عمل جراحی برای اصلاح این عارضه را شدیداً به مخاطره می اندازد.